تکواندو

تکواندو (زبان کره‌ای: خط هانگول: 태권도 خط هانجا :跆拳道) یک ورزش رزمی کره‌ای و یکی از ورزشهای المپیکی است. تکواندو ورزش ملی کره جنوبی و دارای بیشترین تعداد ورزشکار در میان ورزش‌های رزمی در سراسر دنیا است.

فنون تکواندو از ورزش‌های سنتی تاریخ کره استخراج و پس از جنگ جهانی دوم با کوشش استادان هنرهای رزمی کره جنوبی در قالب یک ورزش رزمی مدرن به دنیای هنرهای رزمی عرضه شده‌است.

اگرچه این ورزش تأثیراتی از کاراته پذیرفته و شباهت‌هایی نیز با برخی سبک‌های جنوبی کونگ فو در آن به چشم می‌خورد، اما استیل خاص این رشته دفاعی که متکی بر ضربات پا با حداکثر قدرت وسرعت است و بر حفظ فاصله فیزیکی با دشمن و طراحی فنون برای دور کردن مهاجم تاکید دارد، آن را از تمام سبک‌های رزمی موجود متمایز می‌کند.تاریخچه

قدمت این رشته به گواهی دیوارنگاره‌ها و نقاشی‌های به جا مانده در مقبره‌های «کاگجوچونگ» و «مویونگ چانگ» در کره شمالی (منچوری غربی) به بیش از ۲۰ قرن پیش می‌رسد.- دریکی از این تصاویر مردی در حال اجرای یک فن دفاع با دست ترسیم شده که کاملاً مشابه ضربه اول گول ماگی (دفاع بالا) در تکواندو است. همین موجب شده تا تکواندو تاریخی کهن تر از سایر ورزشهای مرسوم در شرق آسیا مانند کاراته و کونگ فو داشته باشد.

شواهد قابل اعتمادی وجود دارد که شکل امروزین تکواندو از رشته‌های رزمی «سوباک» و «تکوان» که در دوران حکومت سلسله گوگوریو (۳۷ ق.م تا ۶۶۸ م) در شمال کره تمرین می‌شده، اقتباس شده‌است. در این دوران اهمیت زیادی به توانائیهای جنگی داده می‌شد و مسابقات منظمی برگزار می‌شد، شامل؛ رقص با شمشیر، تیراندازی، نبرد تن به تن، مبارزه‌ای که در آن دو نفر با شکستن یخ روی دریاچه وارد آب سرد شده و به مبارزه می‌پرداختند.

در دوران پادشاهی شیلا (۵۷ م تا ۹۳۵ م) که بر بخش‌های جنوبی شبه جزیره کره حکم می‌راند نیز توجه خاصی معطوف هنرهای رزمی بود. در این حکومت سازمانی نظامی، آموزشی، اجتماعی به نام «هوارانگ دو» وجود داشت، آموزش انواع هنرهای رزمی به ویژه سوباک نیز از جمله فعالیت‌های این سازمان بود.

اگرچه در این دوران هوارانگ دو فنون گلاویزی و ضربات دست فراوانی را وارد سوباک کرد، اما پس از آن میل چندانی به تمرین این نوع فنون در کره وجود نداشت و این رشته به شکل اولیه آن که بر مبنای ضربه زدن و جلوگیری از نزدیک شدن دشمن استوار بود، ادامه یافت. تکنیک‌های گلاویزی سوباک که «یوسول» نامیده می‌شد، بعدها با ورود به ژاپن پایه گذار ورزش «جودو» شد.

تمرین هنرهای رزمی در زمان امپراتوری قدرتمند «کوریو» (۹۳۵ تا ۱۳۹۲) نیز رواج زیادی داشت، در جشن‌های سالانه گوناگونی که در این سلسله بر گزار می‌شد، علاوه بر ورزشهای رزمی به مسابقات کشتی و چوگان نیز بهای زیادی داده می‌شد.

روی کار آمدن سلسله یی (۱۳۹۲ تا۱۹۱۰) که مبتنی بر تفکرات ایدئالیستی، رواج بودیسم و زدودن افکار کنفوسیوس از این کشور بود، کاهش نقش نظامیان در حکومت را نیز در پی داشت. این وضعیت اگرچه از رونق هنرهای رزمی کاست، اما تکامل این فنون تا هنگام اشغال کره توسط ژاپن در ۱۹۱۰ ادامه داشت.

در دوران حکومت استعماری ژاپن هنرهای رزمی بومی کره نیز مانند دیگر مظاهر فرهنگی این کشور با ممنوعیت مواجه شد، ژاپنی‌ها مدارس کاراته را در این کشور تأسیس و آموزش آن را جایگزین تکواندو کردند.

آموزش هنرهای رزمی کره‌ای در این دوران به طور مخفیانه در مناطق کوهستانی سخت‌گذر توسط گروه‌های کوچک ادامه داشت.

ژیمناستیک

(به انگلیسی: Gymnastic) به عنوان یک ورزش فعال دارای سابقه‌ای در حدود ۲۰۰۰ سال می‌باشد ولی به عنوان یک ورزش رقابتی دارای عمری در حدود ۱۰۰ سال می‌باشد. مسابقات فردی و کلی توسط باشگاه‌های گوناگون مانند solcols Turveveins برگزار شده‌است ، درحالی که این ورزش دارای رشد آهسته‌ای در محیط باشگاهی است ولی در محیط Turvevens solcos دارای رشد سریعی بود. در دهه 1830 ورزش ژیمناستیک به آمریکا معرفی شد و سیستم مدرسه ژیمناستیک توسط مهاجران از قبیل frang , lchaales, follel, chorles,beik تأسیس گردید.
در سال ۱۸۸۱ فدراسیون بین‌المللی ژیمناسیک تأسیس گردید که بعدها به نام هیئت فدراسیون ژیمناستیک اروپا تغییر یافت. این سازمان پیشقدم در مسابقات بین‌المللی بود. اتحادیه ورزشکاران غیر حرفه‌ای در سال ۱۸۸۳ در آمریکا تأسیس گردید. این سازمان مسئولیت کنترل و مراقبت از ژیمناستیک کاران را در آمریکا بر عهده داشت. رقابت‌ها و مسابقات گوناگونی توسط باشگاه‌ها و سازمان‌ها برگزار شدند و در دهه ۱۸۸۰ این مسابقات بسیار شدت گرفت.
اولین مسابقه بزرگ در المپیک آتن یونان در سال ۱۸۹۶ برگزار شد و که در آن آلمان به عنوان قهرمان برگزیده شد و تقریباً همه مدال‌ها را از آن خود کرد. ۵ کشور در این مسابقات شرکت کردند. مسابقات مردان شامل میله افقی ، میله پارالل ، خرک ، حلقه و پرش از خرک بود.

اولین مسابقه بین‌المللی بعد از مسابقات المپیک در سال ۱۹۵۳ در بلژیک برگزار شد که در آن ژیمناستیک کارانی از نقاط مختلفی از قبیل بلژیک ، فرانسه ، لوکامبورگ و هلند شرکت داشتند. این مسابقات در حال حاضر به عنوان اولین مسابقات جهانی شناخته می‌شود.

اولین مسابقه تیمی مردان در سال ۱۹۵۴ در سن لویس برگزار شد. در آن هنگام ، نهمین دوره مسابقات جهانی در سال ۱۹۳۰ در لوکامبورگ مسابقات ژیمناستیک برگزار شد که شامل مسابقات دو و میدانی ، پرش با نیزه ، پرش طول ، بال رفتن از طناب ، تیراندازی و دوی صد متر بود. بعد از آن مسابقات دو و میدانی از بخش مسابقات ژیمناستیک حذف شدند. در مسابقات جهانی ۱۹۵۴ ورزش دو و میدانی به طور کامل از ژیمنا ستیک جدا شد.

در سال ۱۹۲۴ در فرانسه المپیک پایه‌های اصلی خود را که مشابه المپیک امروزی می‌باشد شکل داد. در این المپیک مردان ابتدا در مسابقه در رشته‌های مختلف ژیمناستیک پرداختند. اولین تیم ژیمناستیک زنان در المپیک سال ۱۹۲۸ شامل مسابقات تیمی بود که توسط کشور هلند اجرا شد. اولین تیم ژیمناستیک زنان آمریکایی در المپیک ۱۹۳۶ در آلمان حضور یافت. در سال ۱۹۶۲ ژیمناستیک منظم توسط فدراسیون بین‌المللی ژیمناستیک به عنوان یک ورزش شناخته شد. در سال ۱۹۶۳ در بوداپست مجارستان اولین مسابقات جهانی ژیمناستیک موزون انجام گرفت. این مسابقات دارای ۲۸ ورزشکار از ۱۰ کشور مختلف دنیا بود در سال ۱۹۷۳ آمریکا به مسابقات جهانی ژیمناستیک موزون وارد شد. در حین انجام المپیک ۱۹۷۴ در لس آنجلس آمریکا مسابقات ژیمناستیک موزون فردی برای اولین بار اجرا شد. در جشن صد ساله المپیک امسال در آتلانتا، مسابقات گروهی موزون به عنوان ورزش دارای مدل برای اولین بار معرفی خواهند شد. در سال ۱۹۷۵ فدراسیون ژیمناستیمک آمریکا که در حال حاضر نام آن ژیمناستیک USA شناخته می‌شود افتتاح شد. به عنوان یک ورزش مستقل در آمد و همچنان نیز این فدراسیون کار خود را امروزه ادامه می‌دهد.

تبلیغات

ساعت بدون عقربه GUCCI شیک و مدرن

قیمت : با تخفیف ویژه 8000 تومان
از خرید این ساعت بی نظیر و زیبا که با قیمت بسیار مناسب و با کیفیت خوب و مارک اصلی عرضه میگردند پشیمان نخواهید شد.

کوهنوردی

کوهنوردی یکی از ورزش‌ها یا از جمله تفریحات است. برای برخی نیز کوهنوردی به عنوان شغل اصلی یا بخش الزامی شغل اصلی است.

به بالا رفتن یا پایین آمدن به صورت پیاده از ارتفاعات طبیعی کوهنوردی گفته می‌شود. کوهنوردی می‌تواند به صورت راهپیمایی، کوه روی، کوهپیمایی و صعود به قلل مختلف و یا صخره‌نوردی انجام گیرد. کوه: به ارتفاعات بیش از ۶۰۰ متر از زمین‌های اطراف هر منطقه کوه گفته می‌شود. قله: بلندترین قسمت هر کوه را قله می‌گویند. یک کوه می‌تواند یک یا چند قله داشته باشد که در یک خط الراس قرار گرفته اند. معمولاً به بلندترین قله، قله اصلی گفته می‌شود و سایر قلل در یک خط الراس را قله‌های فرعی می‌نامند. در کوهنوردی شرط سنی وجود ندارد. در ضمن این رشته ورزشی سن بازنشستگی هم ندارد. هر کسی با هر توانایی می‌تواند به عنوان تفریح یا انجام کار حرفه ایی به کوه برود.برای صعود مؤثر به کوه‌ها نیاز به ابزارهای متفاوتی است. البته در هر صعود بسته به نوع صعود، منطقه مورد نظر، زمان و فصل اجرای برنامه ممکن است ابزار و تجهیزات متفاوتی مورد استفاده قرار گیرد. برخی از این وسایل کوهنوردی عبارت‌اند از:

• کفش مخصوص کوه
• کاپشن گورتکس
• کاپشن پلار
• کوله پشتی
• باتوم کوهنوردی
• دستکش
• کلاه مناسب فصل
• بادگیر
• جوراب کلفت
• کیسه خواب
• فلاسک چای
• بطری آب
• وسایل شخصی مانند قاشق و چنگال
• چراغ قوه

عموماً برای کوهنوردی یا فتح قله‌ای به راهنما نیاز است.

• اتزی مرد یخی ۵۳۰۰ سال پیش ۳۰۰۰ متر در کوه‌های آلپ بالا رفته بود. بقایای او در این ارتفاع یافت شده است.
• در تاریخ سنتی ایران آمده است که آرش کمانگیر از قله کوه دماوند بالارفت تا با پرتاب تیر، مرز ایران و توران را مشخص سازد.
• نخستین کوهنوردی ثبت شده در تاریخ مربوط به صعود سرداران ایرانی آرتاخه و بوبراندا بر فراز کوه آتوس در زمان خشایارشا، جهت ثبت نقشه برداری برای ساخت دالانه یا کانال آبی است که کشتی‌های نیروی دریایی ایران از آن گذر کنند. (منبع تاریخ علم جورج سارتون)
• پادشاه رومی هادریان کوه اتنا (۳۳۵۰ متر) را بالا رفت تا طلوع خورشید را ببیند.
• آثار به جامانده، خبر از نشانه‌هایی از کوهنوردی پیشرفته در ایران در پایان قرن پنجم هجری (دوران سلجوقیان و اسماعیلیان) دارد. در کتاب «خداوند الموت» چنین آمده‌است

کوه‌پیمایان بعد از گردش اطراف کوه گفتند اگر بالای این کوه کسی نباشد و سنگ بر سرمان نبارد ما می‌توانیم از دامنه جنوبی بالا برویم و خود را به قله برسانیم و هنگام بالا رفتن، طنابی با خود می‌بریم که وسیلهٔ ارتباط ما با پایین کوه باشد و بوسیلهٔ آن طناب می‌توانیم چیزهای ضروری را برای نصب یک چرخ بالا ببریم و بعد از اینکه چرخ نصب شد، می‌توان از زمین چیزهایی دیگر را بالا برد تا اینکه چندین چرخ بالای کوه نصب گردد و از آن پس بین پای کوه و قله آن، رابطهٔ بیش‌تری برقرار خواهد گردید و می‌توان سربازان را بوسیلهٔ چرخ بالا کشید... کوه‌پیمایان گفتند ما با خود میله‌های آهنی چون پله می‌بریم و آن‌ها را در دامنهٔ کوه نصب می‌نماییم و صعود می‌کنیم تا اینکه به قله ٔ کوه برسیم.

• پیتر سوم در قرن سیزدهم از کوه کانیگو در پیرنه صعود کرد.
• کوه اورست (۸۸۴۸ متر) برای اولین بار در ۲۹ می سال ۱۹۵۳ توسط ادموند هیلاری و تنسینگ نورگی از سمت شمالی آن در نپال فتح گردید.

والیبال

در ابتدا این ورزش"مینتونت" (Mintonette) نام گذاری شده بود. مورگان تحت تأثیرمحبوبیت فراوان بسکتبال دربین عامه تصمیم گرفت برای دانشجویان خود ورزشی را به وجود آورد که بازی از روی تور انجام گیرد و لذت بخش باشد. مورگان با استفاده از تویی که به دلیل سبکی وزن به دست ها آسیب نمی رساند، بازی را شروع کرد. با وجود اینکه به طور آهسته و کند از سازمان جوانان مسیحی آغاز شد، ولی طولی نکشید که در کلیه شهرهای ماساچوست و نیوانگلاند عمومیت یافت. در "اسپرینگ فیلد"، دکتر "ت - آهالستیگ" با مشاهده بازی، مینتونت را به والیبال تغییر نام داد، زیرا قصد اساسی از بازی کردن، فرستادن و برگشت دادن (رد و بدل کردن) توپ از روی تور است که کلمه "والیبال" در معنا این نیت را مشخص می کند. با اینکه والیبال در آغاز یک ورزش سالنی بود و در محل های سرپوشیده انجام می شد و اساساً برای فعالیت های سرگرم کننده پیشه وران و تجار اختصاص یافته بود، ولی کم کم به زمین های روباز کشیده شد و به عنوان یکی از فعالیت های جالب توجه تابستانی درآمد و به شدت تعقیب می شد. در آغاز برای بازی والیبال قوانین خاصی تدوین نشده بود. هر فرد و در هر کشوری به میل خود و به طریق مختلف با توپ بای می کردند. رفته رفته والیبال در مناطق و نواحی مختلف جهان گسترش یافت. همچنانکه هر ابداع یا اختراعی در آغاز با نواقص همراه بوده و به مرور زمان تکمیل و رفع نواقص می شود، والیبال نیز از این قاعده مستثنی نبود و کم کم قوانین برای این بازی وضع شد و روش ها و حرکات تکنیکی جایگزین حرکات قبلی گردید. در سال 1900 میلادی پذیرفته شد که امتیازات هر ست بازی 21 پوئن باشد. در سال 1912 میلادی سیستم چرخش به تصویب رسید. در سال 1917 میلادی پذیرفته شد که هر ست بازی 15 پوئن (امتیاز) باشد. در سال 1918 تعداد بازیکنان هر طرف زمین 6 نقر پیشنهاد شد که مورد قبول عامه قرار گرفت.در سال 1921 موافقت شد که هر تیم با سه ضرب توپ را به طرف دیگر بفرستد. در سال 1923 میلادی اندازه زمین بازی 9×18 متر تعیین شد.به مرور در سال های بعد، قوانین فراوانی برای این بازی وضع شد و در بسیاری از قوانین قبلی نیز تغییراتی حاصل گشت که هنوز هم این تغییرات ادامه دارد و هر چهار سال یکبار در کنگره بین المللی والیبال تغییراتی در قوانین بازی به تصویب می رسد.اولین کشور خارجی که والیبال را پذیرفت، کانادا و در سال 1900 میلادی بود. اساساً نهضت Y.M.C.A (سازمان جوانان مسیحی) در معرفی این ورزش به دیگر کشورهای جهان و تعمیم آن سهم فراوانی داشت. بازی والیبال در پایان سال1900 به هندوستان و در سالهای 1905 به کوبا، 1909 به پورتریکو، 1910 به فیلیپین، 1912 به اوروگوئه، 1913 به چین و 1917 به ژاپن و به تدریج از سال 1914 میلادی به بعد توسط سربازان آمریکایی و مستشاران و اشخاص دیگر به کشورهای اروپایی از قبیل فرانسه، چکسلواکی، لهستان، شوروی و بلغارستان و سایر کشورهای اروپایی معرفی شد و تعمیم یافت. ولی به سبب بیگانه بودن این ورزش برای اروپائیان، در ابتدا امر قبول آن به کندی صورت می پذیرفت. فرانسه، چکسلواکی و لهستان سه کشوری بودند که قبل از دیگران اقدام به تشکیل فدراسیون ملی والیبال در کشورخود کردند. اتحاد جماهیر شوروی نیز که در سال1923 میلادی اقدام به تأسیس انجمن ملی والیبال نمود برای پیشرفت و دگرگونی آن فعالیت زیادی به عمل آورد. اصولاً شوروی ازکشورهایی بود که در پیشرفت تکنیک و تاکتیک والیبال و تنظیم قوانین در جهان سهم بسزایی دارد و برای قهرمانی در مسابقات است که قدرت بزرگ جهانی به حساب می آمد. کشورهای فرانسه، چکسلواکی (جمهوری چک کنونی) و لهستان پس از تشکیل فدراسیون ملی مصمم شدند با کمک کشورهای دیگر فدراسیون بین المللی را تاسیس نمایند و در سال 1936 در بازی های المپیک در برلین آلمان در این زمینه فعالیت زیادی نمودند، ولی با آغاز جنگ بین المللی دوم و طغیان آن در اروپا اقدامات آنان متوقف شد. به طور کلی، تغییرات و پیشرفت والیبال را می توان به سه دوره تقسیم نمود: دوره اول از سال آغاز تا سال 1918 ، دوره دوم ازسال 1919 تا سال 1946 و دوره سوم ازسال 1947 میلادی به بعد که تغییرات و پیشرفت اساسی والیبال در دوره سوم صورت پذیرفته است. پس ازجنگ بین المللی دوم، فعالیت های فراوان برای حرکت جدید به والیبال مجددا آغاز شد و اولین مسابقه بین المللی در قاره اروپا بین دو کشور فرانسه و چکسلواکی در شهر پاریس برگزار گردید. پیگیری برای تأسیس فدراسیون بین المللی والیبال ادامه یافت. مذاکرات بین سه کشور فرانسه، چک و لهستان منجر به موافقت در جهت تشکیل کنگره ویژه برای تأسیس اتحادیه بین المللی والیبال گردید.سرانجام در آوریل سال 1947 میلادی، کنگره ای با شرکت نمایندگان 14کشور از سراسر جهان در پاریس برگزار و موافقت شد فدراسیون بین المللی والیبال (F.I.V.B ) تأسیس گردد که این فدراسیون در پاریس تشکیل شد و "پل لیبود" فرانسوی به عنوان اولین رئیس فدراسیون بین المللی والیبال انتخاب شد.

به زودی کشورهای زیادی درخواست عضویت خود را برای پیوستن به فدراسیون بین المللی اعلام نمودند که امروز این فدراسیون حدود 217 کشور عضو دارد و بیش از 200 میلیون نفر از مردم جهان والیبال بازی می کنند. اولین رئیس انتخابی فدراسیون بین المللی والیبال "پل لیبود" از کشور فرانسه تا سال 1984 میلادی (یعنی 37 سال تمام) ریاست فدراسیون بی المللی را با قدرت برعهده داشت و توانست با کمک سایر اعضاء این فدراسیون را در ردیف فعا ل ترین فدراسیون ها، و والیبال را در زمره بزرگترین ورزش های جهانی درآورد.پس از تأسیس فدراسیون بین المللی، کمیته های مختلفی در داخل آن به وجود آمد و برنامه مسابقات رسمی بین المللی تنظیم و آغاز شد. در سال 1949 میلادی اولین دوره مسابقات جهانی والیبال برای مردان در پراگ و در سال 1952 دومین دوره مسابقات جهانی مردان و اولین دوره مسابقات جهانی زنان در مسکو برگزار شد. برنامه این مسابقات به طور منظم هر چهار سال یکبار تاکنون در کشورهای مختلف انجام شده است. در سال 1998 دوره چهاردهم مسابقات جهانی مردان با شرکت 24 تیم و دوره سیزدهم مسابقات جهانی زنان با شرکت 16 تیم در ژاپن انجام یافت.به سبب اهمیتی که والیبال در بین ورزش ها به دست آورد، در سال 1964 میلادی مسابقات والیبال مردان و زنان به برنامه بازی های المپیک توکیو اضافه شد که تاکنون در دوره های بازی های المپیک برنامه های آن اهمیت خاصی انجام شده است.علاوه بر مسابقات قهرمانی جهان و المپیک، مسابقات والیبال مردان و زنان در سراسر جهان با عنوانهای: جام جهانی، لیگ جهانی، قهرمانی اروپا، پان آمریکن، قهرمانی آسیا، بازیهای آسیایی، والیبال ساحلی، جهانی دانشجویان (یونیور سیاد). قهرمانی آفریقا، ارتش های جهان، گراندپری زنان، راه آهن های جهان، قهرمانی ناشنوایان، قهرمانی معلولین، پارالمپیک معلولین، قهرمانی کشورهای عربی، چهار تیم برتر، جایزه بزرگ، ستاره ها و تورنمنت های بین المللی و دوستانه و غیره در گروه های سنی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان به طور منظم انجام می شود. در تاریخچه والیبال جهان باید کشور ژاپن را به عنوان دگرگون کننده تکنیک ها، تاکتیک ها و آمادگی جسمانی در والیبال معرفی نمود.انجمن والیبال ژاپن از سال 1961 فعالیت های بین المللی خود را افزایش داد و تیم های ملی زنان و مردان این کشور در کلیه مسابقات رسمی تحت نظر فدراسیون بین المللی و کنفدراسیون آسیایی شرکت نموده اند. مربی تیم ملی والیبال مردان ژاپن "یاسوتاکا ماتسودایرا" (Yatsutaka Matsudaira) با تنظیم یک برنامه هشت ساله و منطقی از سال 1965 تا 1972 میلادی توانست مدال طلای المپیک مونیخ را به سال 1972 برای کشور خود به دست آورد. ماتسودایرا یکی از بزرگترین مردان والیبال جهان به حساب می آید و سمت هایی را با عنوان رئیس فدراسیون والیبال ژاپن، رئیس کنفدراسیون والیبال آسیا و نایب رئیس فدراسیون بین المللی و رئیس کمیته لیگ جهانی و الیبال داشته است. وی سهم بسزایی در پیشرفت والیبال جهان دارد. ماتسودایرا اولین دوره کلاس مربیگری بین المللی والیبال را در سال 1971 میلادی در دوکاتاگوری 1و2 در توکیو تشکیل داد که قریب 60 نفر از کشورهای مختلف جهان در این کلاس شرکت داشتند از دیگر مردان والیبال ژاپن که در این تاریخچه می توان از وی نام برد، "تویودا" است که ازلحاظ تئوری فنی و ارائه تکنیک ها و تاکتیک های والیبال در جهان سهم مؤثری داشته است. ضمناً تویودا سمت هایی در فدراسیون بین المللی و کنفدراسیون والیبال آسیا و ژاپن داشته است.تیم های صاحب نام زنان و مردان دنیا که از اولین مسابقات جهانی و المپیک و جام جهانی تاکنون توانسته اند مقام های اول تا ششم را در جهان بدست آوردند عبارتند از کشورهای: شوروی سابق، ایتالیا، ژاپن، چکسلواکی، آمریکا، لهستان، بلغارستان، رومانی، مجارستان، آلمان شرقی، کوبا، برزیل، آرژانتین، کره جنوبی، چین، پرو، فرانسه، کره شمالی، هلند، سوئد و کانادا. امروزه فدراسیون بین المللی والیبال با سازمانی مرکب از یک رئیس، دو نائب رئیس، پنج نائب رئیس از کنفدراسیون های والیبال قاره ها یک مدیر فنی، یک خزانه دار، 13 عضو و کمیته های مسابقات، مربیان داوری، قوانین، پزشکی، گسترش و فعالیت ها، شناسایی بازیکنان، اطلاعات، حقوقی، تشریفات، والیبال ساحلی، لیگ جهان و همچنین حدود 217 کشور عضو و پنج کنفدراسیون والیبال قاره ها با سازمان منظم و تعدادی مدرسین بین المللی در امور داوری و مربیگری، برنامه های والیبال را در سراسر جهان هدایت کرده و به پیش می برد. در تاریخچه والیبال جهان امروز از دکتر "روبن اکوت" که از سال 1984 میلادی در کنگره والیبال لس آنجلس آمریکا به ریاست فدراسیون بین المللی انتخاب شده است، باید به بزرگی یاد کرد. امروزه مقر فدراسیون بین المللی والیبال در شهر "لوزان" سوئیس قرار دارد.از رویداد های مهم والیبال به غیر از المپیک، قهرمانی جهان و جام جهانی می توان لیگ سراسری مردان جهان را نام برد. اولین دوره لیگ جهان در سال 1990 میلادی با شرکت 8 تیم و جایزه ای معادل یک میلیون دلار آغاز شد.از دیگر نکات مهم و موفقیت آمیز والیبال در سال های اخیر، پیشرفت های سریع والیبال ساحلی است که به سبب اهمیت آن و با درایت و مدیریت دکتر اگوستا، کمیته بین المللی المپیک تصویب نمود و مسابقات آن در المپیک 1996 میلادی در آتلانتا آغاز گردید

__________________